โลกของคนไร้บ้าน

โลกของคนไร้บ้าน เป็นความพยายามที่จะฉายภาพความเป็นมนุษย์ให้ผู้อ่านได้รู้จักว่า “พวกเขา” มีความเป็นมนุษย์เหมือน “พวกเรา” พวกเขาหัวร่อเป็น สนุกสนานเป็น ไม่ได้มีชีวิตที่มีแต่ความรันทดหดหู่ พวกเขาขบคิดกับการหาอยู่หากินบนท้องถนนในแบบที่คนนอกกลุ่มพวกเขาไม่เคยได้รับรู้มาก่อน ไม่ว่าจะเป็นการไปรับแจกข้าวสารมาขาย ไปกินอาหารตามงานเลี้ยง ไปหาพลาสติกมาปูขาย หรือจะทำตัวเองให้ดูดีและบอกกับตัวเองอย่างไรว่า ชีวิตของตัวเองก็ไม่ได้แย่เลวร้าย ดังสะท้อนผ่านศัพท์เฉพาะในหมู่พวกเขา เช่น พวก “เดินชนตังค์” พวก “ผีทำเสีย” รวมถึงการสะท้อนความรู้สึกของพวกเขาว่า ทำไมพวกเขาจึงไม่อยากกลับไปหาญาติพี่น้อง เรื่องเล่าเหล่านี้ประกอบกันเข้าเพื่อหวังว่า สังคมและผู้อ่านจะเข้าใจพวกเขาในฐานะเพื่อนมนุษย์ที่มีอารมณ์ความรู้สึกไม่ต่างกับพวกเรา นี่คือสิ่งที่หนังสือเล่มนี้พยายามจะสื่อสารตั้งแต่ปี 2546

ในความเห็นของผม คุณค่าสูงสุดของหนังสือเล่มนี้ ได้แก่การเปิดโลกแห่งใหม่ ให้ผู้อ่านได้รู้จักและเข้าใจชีวิตของคนไร้บ้านที่เราไม่รู้จัก

- ม.ร.ว.อคิน รพีพัฒน์

แม้ว่าคนทั่วไปไม่อยากเกี่ยวข้องกับคนไร้บ้าน แต่คุณบุญเลิศ วิเศษปรีชา กลับอยากรู้เรื่องของคนไร้บ้านอย่างละเอียด เธอจึงเข้าไปร่วมเป็นคนไร้บ้านในกรุงเทพฯ ได้รู้จักกับคนไร้บ้านหลากหลายกลุ่ม แล้วเอาข้อมูลมาเขียนวิทยานิพนธ์ปริญญาโท

- นิธิ เอียวศรีวงศ์