เมียหลวงยืนหนึ่ง เล่ม 2

 

มีเพียงคนที่รักเราเท่านั้น ถึงเจ็บปวดกับการกระทำของเรา

เพราะเขารักเรา

เราถึงเชือดเฉือนหัวใจ ทำร้ายเขาได้เจ็บแสบกว่าใคร'

 

ชาติที่แล้วฉีเซวียนไม่เคยเข้าใจความหมายของประโยคนี้

ไม่เข้าใจว่าเหตุใดสตรีแข็งกร้าวที่ตนแต่งเข้ามาเป็นภรรยา ถึงได้ยอมอดทนทุกอย่าง

ยอมทนอยู่ แม้ในวันที่เขาปราศจากยศถาบรรดาศักดิ์

ยอมทนอดมื้อกินมื้อกับนักโทษการเมืองที่ดูเหมือนไร้อนาคต

ยอมร่วมทุกข์สุข ในวันที่เขาไม่เหลือใคร

 

สายตาที่นางมองเขาก่อนสิ้นลมหายใจ

สายตาที่บอกว่า ‘ชาติหน้าข้าจะไม่รักท่านอีก เพราะการรักท่านมันเหนื่อยเหลือเกิน‘

ฉุดกระชากลมหายใจเขาให้หลุดลอยตาม

 

ภรรยา...

หากชาติหน้ามีจริง เจ้าจะไม่รักข้าก็ได้ แต่ข้าฉีเซวียนคนนี้จะขอติดตามรักเจ้าทุกชาติไป